Do placówki przyjęto ogółem 191 uczniów (108 chłopców i 83 dziewczynki) w wieku od 8 do 14 lat. Początkowo w szkole istniały trzy oddziały. Za całe wyposażenie szkoły, zgodnie ze spisem inwentarza z dnia 4 lutego 1916 r., służyły m.in.”4 tablice i tyleż ścierek, 4 katedry, 1 liczydło, 4 obrazki religijne, 5 spluwaczek, 1 mapa Europy (wydanie rosyjskie), 3 tablice przyrodnicze, 1 linijka z rączką, 1 cyrkiel drewniany oraz Abecadło drewniane polskie”.
Przez cały okres międzywojenny szkoła mieściła się w trzypiętrowej, atrakcyjnej kamienicy Józefa Augustyna przy ulicy Wileńskiej 14 (róg Wileńskiej i Kowieńskiej).
Pierwszym i wieloletnim kierownikiem szkoły był Józef Dzidkowski, który zarządzał placówką od jej powstania, aż do 1948 r., z przerwą na czas okupacji niemieckiej.
Po wkroczeniu Armii Czerwonej do Łodzi rozpoczęto organizację pracy szkoły. Z racji, że kamienica przy ul. Wileńskiej, w której mieściła się szkoła została w czasie wojny zamieniona na budynek mieszkalny szkołę ulokowano w przedwojennym budynku PCK przy ul. Krzemienieckiej 13/15.
Ale już 1 maja 1945 r. została przeniesiona do dawnego Domu Starców przy ul. Wspólnej 6( dzisiejsza ul. Władysława Króla ). Jednocześnie w tej części Łodzi ogromne zapotrzebowanie na edukację sprawiło, że rozpoczęto budowę nowego gmachu przy ulicy Wileńskiej ( obecne XXVI LO), który otwarto 25 września 1949r. w obecności premiera Józefa Cyrankiewicza.
Szkole nadano imię Małgorzaty Fornalskiej. W nowym budynku znalazła swoją siedzibę VI Ogólnokształcąca Szkoła Towarzystwa Przyjaciół Dzieci Stopnia Podstawowego i Licealnego. Dyrektorem szkoły został Wacław Lipiński. Uczyło się w niej wówczas 714 uczniów w dwóch klasach licealnych i dwunastu podstawowych. W 1954 r. szkoła była już dużą „jedenastolatką” z liczbą 1800 młodzieży i 45 osobami personelu pedagogicznego kierowanego przez dyr. Antoniego Wojteckiego.
Kolejnym ważnym wydarzeniem w dziejach „jedenastolatki” był w roku 1957 podział szkoły na XXVI Liceum Ogólnokształcące oraz Szkołę Podstawową nr 6 oraz nadanie sztandarów placówkom, których patronką została Małgorzata Fornalska. Pomimo podziału obie szkoły funkcjonowały równolegle w jednym budynku. Dyrektorem XXVI LO był Antoni Wojtecki, a jego zastępcą Henryk Konarzewski, zaś Szkoła Podstawową nr 6 kierował Stefan Gawryś, były inspektor szkolny.